Σε αντίθεση με ό,τι γίνεται στη ζωή, στην πολιτική οι χάρες εξοφλούνται. Μάλιστα. Και τι χάρη χρωστάει ο Βαγγέλης Βενιζέλος στον Χρήστο Παπουτσή ώστε να βρεθεί ο τελευταίος εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Παγκόσμια Τράπεζα;
Η αλήθεια είναι ότι ο πρώην βουλευτής της Α” Αθηνών και πρώην υπουργός έκανε τη ζωή λίγο πιο εύκολη στον Βενιζέλο τον Μάρτιο του 2012. Ήταν να κατέβει για υποψήφιος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ – μα τελικά δεν το αποφάσισε. Σιγά τ” αυγά, θα πείτε. Όχι ακριβώς σιγά τ” αυγά. Ο Παπουτσής θα.....
μπορούσε να είναι σημείο αναφοράς για τα υπολείμματα του παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ. Αυτά αναζητούσαν έναν μπροστάρη – όχι έναν αρχηγό! – ευκαιρίας για να δώσουν κάποιες μάχες οπισθοφυλακών απέναντι στον Βενιζέλο. Στόχος όχι να τον κερδίσουν αλλά, κυρίως, να τον φθείρουν. Το ίδιο σενάριο που πήγε να ξαναπαιχτεί στο Συνέδριο του Φεβρουαρίου του 2013 κόντρα στην υποψηφιότητα του Νίκου Ανδρουλάκη. Πάλι χωρίς επιτυχία.
Ο Χρήστος είχε ελαττώματα, αλλά δεν του έλειψε ποτέ η πολιτική αντίληψη. Ήξερε ποιες μάχες ήταν δικές του, ποιες έπρεπε να αποφύγει και σε ποιες έπρεπε να παρασύρει αυτούς που ήταν μπροστά του. Παράδειγμα το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ του 1999, όταν τράβηξε τον Άκη σε μια δεύτερη ατυχή αντιπαράθεση με το σημιταίικο που τον τέλειωσε πολιτικά – με αποτέλεσμα να είναι πιο ευάλωτος στους πειρασμούς που τον έχουν οδηγήσει σήμερα πίσω από τα σίδερα.
Αλλά αυτά είναι παλιές ιστορίες που δεν ενδιαφέρουν πια κανέναν. Αυτό που έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι το παρόν. Αν ο Βενιζέλος δεν τακτοποιεί παλαιά πολιτική υποχρέωση, υπάρχει μήπως κάποια τρέχουσα διάσταση; Υπάρχει. Πριν από τον ανασχηματισμό με τον οποίο έκλεισε η κρίση της ΕΡΤ, το ΠΑΣΟΚ ήταν το κλουβί με τις τρελές. Ένα κόμμα όπου όλοι τα ήθελαν όλα – άλλοι την αρχηγία, άλλοι εκλογές και άλλοι και τα δύο μαζί γιατί νόμιζαν ότι το ένα έφερνε το άλλο. Οι κατανομές χαρτοφυλακίων και οι διανομές θέσεων στο κόμμα και στη Βουλή αποκατέστησαν κάποιες ισορροπίες.
Οι υπάρχουσες όμως καρέκλες δεν επαρκούν – χρειάζονται και άλλες. Αφού δεν είναι πια η ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση – και η Αγίου Κωνσταντίνου δεν ήταν ποτέ αρνητική στο να καταλάβουν «δικοί» της διάφορα πόστα του ευρύτερου δημόσιου τομέα – το Μαξίμου δεν έχει αντίρρηση να διευκολύνει το ΠΑΣΟΚ. Άλλο θέμα, βέβαια, το πώς παίζουν στην κοινωνία αυτού του είδους οι τακτοποιήσεις. Υποτίθεται ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ επέδειξαν προσοχή στον ανασχηματισμό ώστε να μη φανεί ότι γίνονται παζάρια. Σύμφωνοι. Από την άλλη μεριά, όμως, ο Παπουτσής είναι ένα πρόσωπο που έχει πέραση και επιρροή στη νεκρή ζώνη μεταξύ βαθέος ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί ακριβώς όπου γίνεται προσπάθεια να σταματήσει η αιμορραγία στελεχών και ψηφοφόρων.
Κάπου εκεί εξαντλούνται οι ερμηνείες – μένει η ωραιότερη. Όπως ελέγετο χαριτωμένα, τοποθετήθηκε ο Παπουτσής στην Παγκόσμια Τράπεζα μπας και σταματήσει ο – μπατζανάκης του – Καρχιμάκης να έχει στο στόχαστρο την Τράπεζα της Ελλάδος. Αιδώς Αργείοι – εν προκειμένω, κακεντρεχείς πασόκοι – που είπε και ο Παπουτσής όταν ο Βορίδης τα έβαλε με τον Ανδρέα…
Το άρθρο το διαβάσαμε στο tanea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου